Podziękowania
Chciałabym podziękować wszystkim, dzięki którym udało mi się stworzyć Wirtualne Muzeum Historii Żydów w Białowieży:
Przede wszystkim dziękuję potomkom białowieskim Żydów, którzy opowiedzieli mi historie swoich rodzin i podzielili się zdjęciami, listami i dokumentami:
Potomkom Halperinów: Dvorze Lev Tov i Tamarze Paz, Tatianie Malitz i Mili Malitz oraz Yael Peer i Vered Peer;
Potomkom Feldbaumów: Martinowi Zafmanowi i Davidowi Feldmanowi;
Potomkowi Lerenkidnów - Amirowi Bergerowi;
Ocalonemu z Zagłady - Davidowi Waldshanowi
oraz mieszkańcom Białowieży, którzy podzielili się swoimi wspomnieniami:
Zinaidzie Buszko, Włodzimierzowi Dackiewiczowi, Aleksemu Dackiewiczowi, Jerzemu Ławryszowi, Borysowi Russko, śp. Bolesławowi Rychterowi, Janowi Sawickiemu, Sławomirowi Szpakowiczowi, a także młodszemu pokoleniu, które przekazało wspomnienia swoich rodziców i dziadków:
Oldze Dworakowskiej, Annie Komarewskiej, Krzysztofowi Zyskowskiemu a także ś.p. Janowi Gwajowi, który 10 lat temu powierzył nam pierwszą historię żydowską o Białowieży z prośbą o zajęcie się tym tematem.
Dziękuję Piotrowi Bajko, kronikarzowi dziejów Białowieży, który pierwszy w Białowieży zbierał historie żydowskie wiele lat temu i wskazał mi wielu cennych świadków do przeprowadzenia rozmów.
Dziękuję też innym osobom z regionu, które dzieliły się ze mną swoją wiedzą, materiałami i wspierały mnie podpowiedziami: Tomaszowi Wiśniewskiemu, którego książka Bożnice Białostocczyzny jest najpełniejszym do tej pory opublikowanym opisem historii Żydów w Białowieży; Arturowi Cyrukowi, autorowi informacji o Białowieży na stronie Wirtualny Sztetl, Katarzynie Bielawskiej, zbierającej historie o Żydach w Narewce, Czesławowi Okołowowi, Ewie Moroz-Keczyńskiej, Łukaszowi Ławryszowi, Wojciechowi Sobocińskiemu, Ireneuszowi Ruczyńskiemu;
Dziękuję wszystkim, którzy tłumaczyli mi teksty, listy i dokumenty z rosyjskiego, hebrajskiego, niemieckiego i jidysz oraz pomagali w poszukiwaniach materiałów i ludzi:
Siergiejowi Pivovarczykowi, Katarzynie Czarneckiej, Markowi Tuszewickiemu, Matanowi Shefii, Oldze Makarowej, Aleksandrowi Smalianczukowi, Janowi Łobudzińskiemu, Michałowi Fijka, Angelinie Masalskiej i Alinie Wawrzeniuk;
Dziękuję Brianowi Marcusowi, dzięki któremu odnalazłam Davida Waldshana;
Dziękuję również za rysunki, uwagi krytyczne i wsparcie Pawłowi Winiarskiemu
oraz Fundacji Edukacyjnej Jacka Kuronia i Białowieskiemu Ośrodkowi Kultury za wsparcie finansowe i organizacyjne otwarcia Muzeum.
